Biografistyka w służbie edukacji obywatelskiej społeczeństwa

Szanse i zagrożenia na przykładzie wybranych postaci z historii Opola w okresie PRL

Słowa kluczowe: biografistyka, historia, edukacja, życie publiczne, Opole

Abstrakt

Bardzo ważną rolę w procesie szeroko rozumianej edukacji obywatelskiej społeczeństwa może i powinna odgrywać wiedza czerpana z badań nad biografiami rozmaitych postaci historycznych. Edukacyjne funkcje biografistyki mogą być realizowane w szczególności z pomocą takich środków jako popularne publikacje historyczne, zwłaszcza adresowane do młodzieży, fundowanie pomników czy tablic pamiątkowych czy odpowiednie regulacje w zakresie nazewnictwa ulic i innych miejsc publicznych. Jest rzeczą niezmiernie ważną, by wszelkie inicjatywy w tej dziedzinie odwoływały się do rzetelnych badań historycznych nad poszczególnymi postaciami. Niestety w praktyce bywa z tym rozmaicie. Częstym zjawiskiem bywa idealizowanie wybranych postaci historycznych i mniej lub bardziej sztuczne kreowanie ich kultu, polegające w szczególności na selektywnym wykorzystaniu informacji historycznych. Jaskrawym przykładem tego jest skrajna idealizacja pewnych postaci z najnowszej historii Opola.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Bereszyński Z., Czyn i cierpienie braci Kowalczyków. Ślepy zaułek czy początek opolskiej drogi do niepodległości?, w: Opolskie drogi do niepodległości, red. M. Świder, M.Patelski, Opole 2007, s. 13–28.

Bereszyński Z., NSZZ „Solidarność” i rewolucja solidarnościowa na Śląsku Opolskim 1980–1990, Opole 2014.

Bereszyński Z., Osobowe źródła informacji SB jako zjawisko historyczne, zagadnienie natury prawnej i aktualny problem społeczny w świetle wybranych przykładów z województwa opolskiego. Próba analizy porównawczej różnych perspektyw badawczych, w: Antropologia donosu,red. R. Klementowski, J. Syrnyk, Wrocław–Warszawa 2017, s. 45–66.

Bereszyński Z., Służba Bezpieczeństwa jako instrument nacisku nad środowiskami twórczymi, dziennikarskimi i naukowymi w województwie opolskim, w: Ludzie i struktury władzy odpowiedzialni za działania wobec środowisk twórczych, naukowych i dziennikarskich, red. S. Ligarski, G. Majchrzak, Warszawa 2017, s. 22–50.

Bereszyński Z., Wybory w latach 1972–1989 oraz referendum społeczne w 1987 r. na Śląsku Opolskim. Działania aparatu władzy i środowisk opozycyjnych, akcje antywyborcze oraz spontaniczne przejawy postaw opozycyjnych wśród mieszkańców regionu, w: Wybory i referenda w PRL, red. S. Ligarski, M. Siedziako, Szczecin 2014, s. 263–332.

Bereszyński Z., Wyższa Szkoła Pedagogiczna i Wyższa Szkoła Inżynierska w Opolu w czasach rewolucji solidarnościowej (1980–1989), w: Polskie uczelnie w latach osiemdziesiątych. Studia, red. T. Gąsowski, Warszawa 2015, s. 22–73.

Drożdż L., Karol Musioł (1905–19883 ) – opolanin 800-lecia, w: Opolanie znani i nieznani. Czasy po ii wojnie światowej, red. M. Świder, cz. 1, Opole 2017, s. 153–165.

Edmund Jan Osmańczyk. Dziennikarz – publicysta – parlamentarzysta we wspomnieniach bliskich i przyjaciół, red. M. Masnyk i S. S. Nicieja, Opole 2004.

Hamada A., Amfi teatr, „Indeks. Pismo Uniwersytetu Opolskiego”, 2009, nr 3–4, s. 48–49.

Kula M., Krótki raport o użytkowaniu historii, Warszawa 2004.

Kula M., Naród, historia i… dużo kłopotów, Kraków 2011.

Nicieja S. S., Alma Mater Opoliensis. Ludzie – fakty – wydarzenia. Księga jubileuszowa w 50. rocznicę Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i 10. rocznicę powstania Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2004.

Osmańczyk E. J., Chwalebna wyprawa na Berlin, Warszawa 1970.

Sielezin J. R., Akt braci Kowalczyków. Początek oporu społecznego czy przypadkowy czyn, w: Opolskie drogi do niepodległości, red. M. Świder, M. Patelski, Opole 2007, s. 41–61.

Sielezin J. R., Casus braci Kowalczyków. Przyczynek do oporu społecznego na Opolszczyźnie w latach siedemdziesiątych, „Śląsk Opolski”, 2001, nr 3, s. 94–104.

Szacka M., Czas przeszły: pamięć – mit, Warszawa 2006.

Opublikowane
2019-12-27
Dział
Studia i rozprawy